ماده بيست و يكم:

مقدار عوارض جهت دادن ویزا که در بندهای ١-٢-٣-٤ از ماده چهارم اين قانون توضیح داده شده، بر اساس دستورالعمل‌ها تعیین می‌شود و نباید عوارض مزبور از مبلغ ٥ دينار عراقى بيشتر باشد و در ضمن باید اصل رفتار متقابل رعایت شود. همچنین عوارض ویزایی که در بند (7) همان ماده توضیح شده، دو برابر شود. 

ماده بيست و دوم:

  1. مقدار عوارض بابت دادن مجوز اقامت يا تجديد آن يا دادن مجوز المثنى اقامت در صورت گم شدن آن، براساس آیین‌نامه تعيين مى‌شود و نباید از مبلغ دو دينار عراقى بيشتر باشد و بايستی رفتار متقابل در آن رعايت شود. 

  2. مدتى كه تبعه خارجی بدون مجوز اقامت يا بعد از انقضاى مدت آن در عراق مى‌ماند، اقامت غيرقانونى محسوب مى‌شود و در ازای آن در هر دو وضعیت عوارضی که در بند (1) این ماده ذکر شده، پرداخت می‌شود.

  3. عوارضی که در بندهای (١ -٢) اين ماده تدوین شده، از طريق چسباندن تمبرها روى مجوز اقامت گرفته مى‌شود و از طريق مهر زدن اداره و امضاى افسر اقامت به همان نحو که در قانون عوارض تمبرها توضیح داده شده، باطل مى‌شود. 

ماده بيست و سوم:

افرادی که از عوارض ذكر شده در ماده بيست و يكم و ماده بيست و دوم به علاوه همسران و پچه‌هاى خردسال آنان معاف خواهند شد، عبارتند از: 

  1. دانشجويان خارجى كه در دانشگاه‌ها درس مى‌خوانند.

  2. كارمندان خارجى كه در اداره‌هاى دولتى به وسيله قرارداد استخدام مى‌شوند.

  3. خبرنگاران خارجى با رعايت اصل رفتار متقابل.

  4. كسانى كه توسط وزير از پرداخت عوارض، معاف مى‌شوند.