ماده سوم:
ورود اتباع خارجى به جمهورى عراق يا خروج از آن فقط در شرايط زير مجاز مى‌باشد:
-
بايد داراى يك گذرنامه معتبر و صادره از يك مرجع صلاحيتدار در كشور متبوع خود يا هر مرجع معتبر ديگر باشد، يا اينكه داراى يك مدرك معتبر ديگرى كه بتواند بدل گذرنامه باشد و به دارنده آن حق برگشت به كشورى كه از آن صادر شده، بدهد.
-
بايد مجوز ورود (ويزا) ثبت شده در گذرنامه يا مدرك سفر داشته باشد.
-
بايد در خصوص ورود يا خروج وى از عراق به يكى از روش‌هاى تعيين شده در قانون گذرنامه‌ها متوسل شده باشد.
-
بايد فرم ورودى كه توسط وزير تعیین شده، پر و امضا كند.
ماده چهارم:
ويزاهای ورود به عراق به شرح ذیل مى‌باشد:
-
ويزاى معمولى (عادى): اين ويزا به دارنده آن حق يك بار ورود به عراق را در مدت سه ماه پس از تاريخ دادن آن مى‌دهد، به علاوه، این شخص حق اقامت در عراق براى سه ماه را دارد.
-
ويزاى عبور: اين ويزا به دارنده آن حق يك بار ورود در مدت سه ماه پس از تاريخ صدور آن مى‌دهد، به علاوه، این شخص حق اقامت در عراق براى هفت روز را دارد.
-
ويزاى عبور بدون توقف: اين ويزا به دارنده آن حق عبور بدون توقف از خاك عراق يك بار در مدت سه ماه پس از تايخ صدور آن مى‌دهد و عبور مزبور زير نظارت مراجع صلاحيتدار حاصل مى‌شود.
-
ويزاى سياسى: بنابر دستورالعمل‌هاى صادره از سوى وزير امور خارجه و با رعايت اصل رفتار متقابل داده مى‌شود.
-
ويزاى خدمت: بنابر دستورالعمل‌هاى صادره توسط وزير امور خارجه بعد از مشاوره با وزارت کشور و با رعايت اصل رفتار متقابل به دارندگان گذرنامه‌هاى خدمت داده مى‌شود.
-
ويزاى زيارتی يا سياحتى: به دارنده آن حق يك بار ورود در مدت سه ماه پس از تاريخ صدور آن مى‌دهد، به علاوه، این شخص حق اقامت در عراق براى يك ماه را دارد.
-
ويزاى اضطرارى: اين ويزا از سوى افسر اقامت به تبعه خارجی داده می‌شود، در صورتی که قصد ورود به عراق را داشته باشد اما ويزا نگرفته باشد. اين ويزا در صورتى به تبعه خارجی داده مى‌شود كه افسر اقامت در مورد دلایلی که مانع اخذ ویزا شده اطمینان پيدا مى‌كند و در اين حالت بايد بلافاصله درباره اين امر به مدير اطلاع دهد.
ماده پنجم:
درخواست ويزا بايد داراى شرايط زير باشد:
-
متقاضى ويزا بايد به نمایندگى عراق در خارج ثابت كند كه از امكانات مالى كافى براى زندگی خود در طول مدت اقامت وی در عراق برخوردار می‌باشد.
-
ورود متقاضى ويزا به عراق از لحاظ سلامتی عمومى، امنيت، اخلاق، عفت عمومى و يا اقتصاد ملى بايد بلامانع باشد.
-
نباید متقاضى ويزا، متهم باشد يا سابقه محكوميتی داشته باشد که به واسطه آن حکم، کشور عراق مجبور به بازگرداندن آن شخص به کشورش باشد.
-
نبايد قبلا دستور اخراج آن از عراق صادر شده باشد.
ماده ششم:
متقاضى ويزا به مرجع صلاحيتدار بايد اطلاعات زير را ارائه دهد:
-
دليل ورود وى به عراق.
-
اشخاصى كه در صورت تمام شدن پول وى، هزينه‌هاى او را تأمين خواهند كرد.
-
محل سكونت متقاضى ويزا در كشور عراق.
-
دو عكس پرسنلی از متقاضى ويزا.
-
هر گونه اطلاعات ديگرى كه توسط وزير تعيين مى‌شود.
ماده هفتم:
مسئولان مدیریتی هر کشتی، هواپیما یا وسیله نقلیه‌ای، هنگام ورود به عراق باید لیستی از مسافران به همراه اطلاعات آنها را به مقامات رسمی ارائه دهند. مدیران مذكور هم باید اسامی مسافرانى كه بدون گذرنامه مسافرت مى‌كنند و مسافرانى كه گذرنامه‌شان غيرمعتبر است، گزارش دهند. در هر صورت مسافران مذكور بايد از خروج یا برگشت به کشتی یا هواپیما ممنوع شوند.
ماده هشتم:
-
خروج شهروندان بقيه كشورهاى عربى و شهروندان خارجى كه طرف تعهدات كارى يا تعهدات ديگرى هستند بدون گرفتن مجوز خروجى از سوى مرجع صلاحيتدار، ممنوع مى‌باشد و مرجع مزبور بايد صورت مالی متقاضى خروجى را بررسى كند و وزير مى‌تواند آيين‌نامه‌ها و دستورالعمل‌ها در مورد تعيين شرايط دادن مجوز خروجى صادر کند و شخص مسؤول جهت این امور را انتخاب کرده و تمامی هزینه‌ها را تعیین کند.
-
وزير يا قائم مقام وى در صورت وجود شرايط خاص، مى‌تواند مسافرت هر تبعه خارجی را براى مدت مقتضى به تعویق بياندازد.
ماده نهم:
مدير كل به دلايل امنيتی يا منافع ملى مى‌تواند ورود هر تبعه خارجی را به عراق ممنوع كند. تصميم مزبور قابل تعديل و لغو توسط وزير خواهد بود.
قوانین اقامت اتباع خارجی در عراق | فصل اول و دوم
